نحوه برخورد با کابوس کودکان

[contact_info title= “نحوه برخورد با کابوس کودکان”] 

مهم نیست که در چه سنی بچه ‌ها شروع به خواب دیدن کنند اما حتی کودکان نوپا هم ممکن است درمورد خوابی که شب قبل دیده‌اند حرف بزنند، خواب‌های خوب و خواب‌های بد. با اینکه تقریباً همه بچه‌ها هرازگاه خواب های بد و ترسناک می‌بینند که ناراحتشان می‌کند اما خواب‌های بد یا کابوس در سال های قبل از مدرسه که ترس از تاریکی بین کودکان بسیار متداول است، بیشتر اتفاق می‌افتد. اما کودکان بزرگتر و حتی افراد بزرگسال هم هرازگاهی کابوس می‌بینند.

کابوس به ‌طور کامل قابل پیشگیری نیست اما والدین می‌توانند زمینه را برای یک استراحت آرام شبانه برای فرزندشان آماده کنند. به این ترتیب، وقتی کودک خواب بد می‌بیند، کمی اطمینان ‌دهی و آرامش دادن پدر و مادر می‌تواند آرامش ذهن را به کودک برگرداند. کمک به کودکان برای غلبه بر این ترس‌های کودکی به آن ها این امکان را می‌دهد بر چیزهایی که به نظرشان ترسناک می‌رسد، پیروز شوند. می توانیددر صورت تمایل این مقاله را با عنوان “نحوه برخورد با کابوس کودکان” تا انتها مطالعه بفرمایید.

علل اصلی کابوس های کودکان

ممکن است بر اثر رویدادها و مسائل ترسناکی باشد که کودک در طی روز در تلویزیون می بیند یا در داستان ها و کتاب ها می خواند و یا اطرافیان تعریف می کنند و یا اصولا مسئله ای باشد که کودک خود شخصا با آن رو به رو است مانند: دعواها، مشکلات احساسی و در بچه های بزرگتر مشکلات در مدرسه و شاید سختی تکالیف درسی و غیره. همچنین کابوس های کودک می تواند تاثیراتی از اعمال روزانه باشد، یک روز فشرده و سخت می تواند باعث کابوس هنگام خواب شود.

البته خواب هاس وحشتناک می تواند از تخیل کودی هم شکل بگیرد بدون اینکه معنای خاصی داشته باشد. در بچه های کوچی این خواب ها قسمتی از رشد آن هاست و وقتی از خواب می پرند بلافاصله به خواب می روند و در فردا آن روز چیزی به یاد نمی آورند. هر کابوسی به این معنی نیست که مسئله ای وجود دارد. در کودکان تب، مریضی، زیاد یا دیر خوردن غذا می تواند نقش مهمی در کابوس داشته باشد.

بچه ها از چه چیزهایی می ترسند؟

در اکثر مواقع ترس بچه ها از عروسک های عجیب غریبی است که در هنگام خواب به سراغشان می آیند. بچه ها معمولا از یک نوع عروسک و یا عکس خاص حرف می زنند که هر شب به سراغشان می آید. ترسیدن بچه در نیمه های شب والدین را نیز مضطرب می کند. آنان وقتی خوابیده اند با صدای وحشت زده فرزند خود روبرو می شوند. این شیوه از خواب پریدن، برای پدر مادر این کودکان نیز دردسر ساز و آزار دهنده خواهد بود. در چنین شرایطی والدین فکر می کنند که منزلشان را دزد زده و یا آپارتمانشان در حال سقوط است تا این که متوجه می شوند فرزندشان به خاطر کابوسی که دیده است، تقاضای کمک می کند.

در چنین شرایطی معمولا والدین به فرزند خود می گویند آنچه که می بینی واقعیت ندارد، اما به محض آنکه بچه در کنار پدر و یا مادرش خوابید، آن کابوس ها دوباره به سراغش می آیند و داستان دوباره تکرار می شود. این درست موقعی است که والدین احساس نگرانی می کنند و ترس آن دارند که کودکشان دچار آسیب روحی شود. چنین مشکلی می تواند تمام اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار دهد. 

خاطرات تاریک:

به یاد داشته باشید که کابوس های بچه ها در سنین مختلف فرق دارد، عموما بچه ها در سن ۶ الی ۱۰ سالگی از دیدن کابوس در خواب رنج می برند. معمولا کودکان پیش دبستانی با توجه به قدرت تخیل بالایی که دارند، وجود یک هیولا را زیر تختشان در هنگام خواب حس می کنند. این در حالی است که بچه های بزرگتر از ترس های زندگی واقعی چون ربوده شدن، شکایت دارند.

با کابوس دیدن کودکان چگونه برخورد کنیم؟

موقعیت کودکتان را درک کنید:

اگر فرزندتان کابوس های بدی داشته باشد، باید به او بگویید:این خواب هایی که می بیند واقعی نیست و به تختخواب اش برگردد. اما در این باره روبین رابرت رومن مشاور والدین می گوید: دیدن کابوس برای کودک کاملا واقعی جلوه می کند، سعی کنید موقعیت کودکتان را درک کنید و خودتان را جای او فرض کنید. اینگونه مسائل را فقط از دید خود نگاه نکنید. شما می توانید به کودکتان بگویید من می دانم که کابوس ها ترسناک هستند، اما مطمئن باش که چنین چیزی در دنیای واقعی وجود ندارد.

زمان خواب کودکان را تنظیم کنید:

کودکانی که دیرتر به خواب می روند، بیشتر احتمال دارد دچار کابوس شوند. بچه ها به ۱۰ الی ۱۱ ساعت خواب در طول شبانه روز نیاز دارند. لوازم روشنایی در هنگام خواب مانع تولید ملاتونین همان هورمون القاء خواب می شوند. این گونه چراغ های روشنایی باید نیم ساعت قبل از خواب خاموش شوند. حمام رفتن نیز می تواند آرامش پیش از خواب را زیاد کند. توجه داشته باشید بچه با مثانه پر به رختخواب نرود. همین امر نیز می تواند اختلالاتی برای کودکان به همراه داشته باشد.

تمرین هایی برای آرام کردن کودک:

بدن آرام و بدون تنش، زمان به خواب رفتن را کاهش داده و میزان خوابیدن را افزایش می دهد. تمرین نفس کشیدن درست، راهی است که می تواند آرامش کودکانتان را قبل از خواب تامین کنید. کنترل در نفس کشیدن و پر کردن کامل شش ها از هوا می تواند کودکان را آرام کند. وقتی کودک ذهن خود را روی درست نفس کشیدن می گذارد، دیگر نمی تواند به رویا پردازی بپردازد، چرا که همین رویاها در اکثر مواقع پیش زمینه کابوس های کودکان هستند. به طور مثال؛ شما می توانید به فرزندتان بگوید که نفس را از سوراخ سمت راست بینی به بالا بکشد و از سوراخ سمت چپ بینی خارج کند. چنین کاری کودک را به خودش مشغول می کند تا کمتر اسیر کابوس های عذاب آور شود.

اجسام و تصاویر ترسناک را از دید کودکان دور کنید:

دیده شده است که برخی از والدین و یا دیگر اعضای خانواده کودک، عروسک هایی با شکل و شمایل ترسناک برای کودکان خریداری می کنند. این گونه افراد قبل از خرید چنین وسایلی کمی تامل کنند. بچه ها با توجه به آنچه که می بینند، تصویر سازی می کنند. ممکن است در نگاه اول یک عروسک و یا یک تصویر آنچنان ترسناک نباشد، اما کودکان قادرند در ذهنشان از آن ها موجودات ترسناکی بسازند. بهترین کار برای کودکانی که کابوس می بینند، این است که از آن ها سوال شود چه چیزی را مشاهده می کنند و با توجه به نظر بچه دقت کنند که کابوسش با کدام تصویر و یا عروسک شباهت دارد.

در این صورت می توانند عامل کابوس بچه را شناسایی کنند. در بیشتر مواقع کودکان از شخصیت کارتون های که می بینند، می ترسند. شما می توانید با پیدا کردن کارتون و یا برنامه ای که باعث کابوس بچه ها می شود، آن را از چشم کودکتان دور کنید. این کار باعث می شود تا به مرور زمان کودکتان آن کابوس را از یاد ببرد. به یاد داشته باشید که کودکان لزوما از وسایل و یا عروسک های خیلی بزرگ نمی ترسند. ممکن است تصویر و یا عروسکی کوچک که اصلا به چشم ما نمی آید، چنین حالتی را در بچه ایجاد کند. سعی کنید به دنبال علت کابوس باشید تا با برطرف کردن آن بتوانید معضل خواب بچه تان را نیز برطرف کنید.

روی فکر کودکتان کنترل داشته باشید:

کودکان به سادگی می توانند خاطرات بد خود را با خاطرات خوب جایگزین کنند. وقتی کودکتان کابوس می بیند سعی کنید با رفتار که خوشش می آید، ذهنیتش را نسبت به کابوسی که دیده عوض کنید. در پاره ای از اوقات می توانید در حضور فرزندتان به زیر تخت بروید و بگویید که اینجا هیچ هیولایی نیست. این کار به آنان اطمینان خاطر می دهد که اتاق خوابش از وجود چنین موجوداتی خالی است.

تشویق کردن کودکان برای فراموش کردن کابوس های ترسناک می تواند موثر واقع شود. شما می توانید مقابل فرزندتان جوری وانمود کنید که مثلا هیولایی که می بیند، بعد از چند دقیقه تبدل به یک تکه شکلات بزرگ می شود. فقط کافیست بچه ها چنین تصوری را در خودشان شکل دهند. این کار به آن ها کمک می کند تا هر آن چیزی را که می بیینند، برایش یک تصویر خوب طراحی کنند.

سخن پایانی:

اگر هیچکدام از استراتژی های بالا کار ساز نبود و کابوس کودکتان کماکان ادامه داشت و ترس کودکتان برای خوابیدن، چنان شد که زندگی شما مختل شد، بهتر است کودک خود را پیش یک روانپزشک ببرید. این کار بدان معنی نیست که کودکتان از نظر ذهنی مشکل دارد، بلکه روانپزشکان چون با کودکان زیاد این چنینی برخود داشته اند، نسبت به شما تجربه بیشتری برای درمان چنین معظلی ارائه می دهند.

شما پس از چند جلسه مراجعه به روانپزشک می توانید تغیییرات را در کودک خود احساس کنید. برای دریافت مشاوره های تلفنی کودکتان و “نحوه برخورد با کابوس کودکان” می توانید با مشاوران برجسته مرکز الو مشاوره تماس بگیرید. سایر مطالب پیشنهادی:

[contact_info title= “نحوه برخورد با کابوس کودکان”] 

شما می توانید در قسمت دیدگاه سوالات خود را با مشاوران ما درمیان بگذارید …